Τα τελευταία είκοσι χρόνια, η Ποιότητα Ζωής (ΠΖ) έχει γίνει κύριος στόχος σχεδόν όλων των ψυχοκοινωνικών θεραπευτικών παρεμβάσεων, είναι ωστόσο σχετικά καινούργια όσον αφορά τα αποτελέσματα των μελετών για τη θεραπεία της διαταραχής της πρόσληψης τροφής (ΔΠΤ).

Η μελέτη αξιολόγησε τη λειτουργικότητα της οικογένειας και την αυτοεκτίμηση ως προβλεπτικούς παράγοντες της Ποιότητας Ζωής (ψυχική υγεία, κοινωνικές σχέσεις, γενικότερη ποιότητα ζωής) σε 88 εξωτερικούς ασθενείς με ΔΠΤ, χωρισμένους σε υπο-ομάδες βάσει διάγνωσης (ανορεκτικοί, βουλιμικοί, υπερφάγοι) και τα αποτελέσματα δείχνουν ότι σε πολλές περιπτώσεις και οι δυο προβλεπτικοί παράγοντες συνεισέφεραν στην ΠΖ, και ότι σε άλλες περιπτώσεις η αυτοεκτίμηση αναδύθηκε ως διαμεσολαβητικός παράγοντας ανάμεσα στην οικογενειακή λειτουργικότητα και την Ποιότητα Ζωής.  

Η εστίαση της θεραπείας των ΔΠΤ θα πρέπει να περιλαμβάνει ευρύτερα πεδία της ζωής του ασθενούς, όπως η ποιότητα ζωής, η λειτουργικότητα της οικογένειας και η αυτοεκτίμηση και όχι μόνο τη διαχείριση των συμπτωμάτων.  Αυτά τα στοιχεία μέτρησης αποτελεσμάτων πρέπει να χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας μιας θεραπείας και τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης επισημαίνουν την ανάγκη αναφοράς στην ΠΖ  στη φροντίδα της ψυχικής υγείας των ασθενών με διαταραχή στην πρόσληψη τροφής.